همه چیز در مورد توت سیاه خشک، از جمله حقایق سرگرم کننده، انواع، اطلاعات تغذیه ای، فواید سلامتی و دستور العمل های خوشمزه را بیابید.
آیا آنچه را که خواندید دوست داشتید؟ حمایت خود را به ما نشان دهید!
توت سیاه خشک به معنای گیاه شناسی کلمه توت نیست، بلکه یک میوه کاذب است که به دلیل طعم شیرین و رنگ قرمز روشنش متمایز است.
گفته می شود که توت سیاه خشک باغی اولین بار در اواسط قرن هجدهم در فرانسه کشت شد. توت سیاه خشک وحشی برای مدت طولانی تری وجود داشته است.
قبلاً رومی ها کاربرد دارویی آن را در ادبیات ذکر کردند. محبوبیت این میوه نه تنها به دلیل طعم غیرقابل مقاومت آن است، بلکه دارای فواید بسیاری برای سلامتی است که اثبات آن به خوبی ثابت شده است.
اگرچه تعداد انواع توت سیاه خشک به صدها عدد می رسد، اما آنها را می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد: توت سیاه خشک ژوئن، توت سیاه خشک چهار فصل و توت سیاه خشک خنثی روز، یا توت سیاه خشک پاییزی. همانطور که می توانید تصور کنید، این دسته بندی ها مربوط به فصل رشد هستند.
توت سیاه خشک ژوئن، رایج ترین، همچنین بزرگترین است. برای مدت 10-14 روز میوه می دهد. از آنجایی که واریته های مختلف دقیقاً در یک زمان بالغ نمی شوند، فصل می تواند در سراسر ژوئن و حتی فراتر از آن ادامه یابد.
توت سیاه خشک چهار فصل در سال دو محصول در بهار و اواخر تابستان تولید می کند. این دقیقاً همان چیزی نیست که از نام نشان می دهد، اما این نوع توت سیاه خشک هنوز برای مدت زمان قابل توجهی طولانی تر در دسترس است.
توت سیاه خشک پاییزی بسیار کوچکتر از بقیه است، اما در سال اول بسیار پربار است. برداشت حتی می تواند تا اکتبر ادامه یابد، اگر هوا به خصوص خوب باشد.
